Όταν βιώνουμε μία δύσκολη κατάσταση για εμάς, υπάρχουν φορές που βουλιάζουμε…Τότε, έρχονται οι άλλοι να μας πουν «Μην ανησυχείς, θα περάσει.. Θα βγεις πιο δυνατός από αυτό.. Σκέψου θετικά..» Λόγια που σίγουρα την στιγμή της “τρικυμίας” όχι μόνο δεν βοηθούν αλλά και ενδεχομένως μας ματαιώνουν, καθώς μη μπορώντας να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα επιβεβαιώνουμε στον εαυτό μας ότι δεν μπορούμε, ότι δεν είμαστε τόσο δυνατοί όσο οι άλλοι μας βλέπουν ή μας φαντάζονται…
Δεν ξέρω αν ο, τι δεν καταφέρνει να σε “σκοτώσει” σε κάνει πιο δυνατό, όπως είπε και ο Νίτσε, γιατί αυτό είναι σαν να δέχεσαι ότι την στιγμή της “τρικυμίας” δεν είσαι τόσο δυνατός και ότι σίγουρα βγαίνοντας θα γίνεις.. Μπορεί βγαίνοντας από την “τρικυμία” να είσαι εξίσου ή πιο δυνατός απ’ όσο ήσουν και πριν, αλλά θα είσαι σίγουρα πιο έμπειρος…
Τα προβλήματα μας καλούν όχι να μάθουμε μέσα από αυτά απαραίτητα τι πρέπει να κάνουμε ή να δούμε πόσο δυνατοί θα είμαστε από εδώ και πέρα…Άλλωστε, μέσα από τα τα λάθη του ένας άνθρωπος δεν μαθαίνει τι είναι αυτό που χρειάζεται να κάνει, αλλά ότι αυτό που έκανε την δεδομένη χρονική στιγμή δεν τον βοήθησε. Οι καταστάσεις που θα έρθουν μπορεί να μην είναι ανάλογες κι εμείς σίγουρα δεν θα είμαστε ίδιοι.. Ωστόσο, οι «τρικυμίες» και τα λάθη μας κάνουν πιο έμπειρους στο να γνωρίζουμε πλέον τουλάχιστον τι ΔΕΝ πρέπει να κάνουμε…
Έτσι, λοιπόν, μετά από μία από μία “τρικυμία” γίνεσαι πλέον πιο έμπειρος στο τι δεν απέδωσε…Κοιτάς πίσω βλέποντας τι δεν ήταν βοηθητικό, ώστε να δοκιμάσεις κάτι άλλο.. Ανακαλύπτοντας παράλληλα τόσο τα αποθέματα που είχες αλλά και νέα που δεν είχες σκεφτεί ότι τα έχεις…
