Στην ψυχοθεραπεία υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις. Ονομάζονται προσεγγίσεις γιατί αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο κάθε θεραπευτής “προσεγγίζει” τα ανθρώπινα προβλήματα. Σε κάθε θεραπευτική προσέγγιση αλλάζει ο τρόπος θέασης των προβλημάτων, η ερμηνεία που δίνεται σε αυτά αλλά και οι πιθανές “λύσεις”. Στη συστημική προσέγγιση το πρόβλημα δεν τοποθετείται στο ίδιο το άτομο αλλά στις σχέσεις και στις αλληλεπιδράσεις του με τους άλλους.
Τι είναι όμως σύστημα; Το σύστημα αποτελεί ένα σύνολο οργανωμένων μερών που βρίσκονται σε στενή σχέση μεταξύ τους . Όλοι από την στιγμή της γέννησης μας ανήκουμε σε ένα σύστημα και αυτό δεν είναι άλλο από την οικογένεια μας. Παράλληλα, με την γέννησης μας ανήκουμε σε μία κοινωνία που αποτελεί το πλαίσιο της ανάπτυξης μας υιοθετώντας αξίες και πρακτικές του πολιτισμού μας. Στην πορεία της ζωής μας εντασσόμαστε σε διάφορα συστήματα, όπως είναι το σχολείο, οι συνομήλικοι και στην πορεία οι συνάδελφοί μας και ο σύντροφός μας. Συνεπώς, καθένας από εμάς ανήκει σε ένα σύνολο διαφορετικών συστημάτων μέσα στα οποία έχουμε διαφορετικούς ρόλους και τα οποία φυσικά επηρεάζονται από το πλαίσιο στο οποίο έχουμε μεγαλώσει. Σε μία συντροφική σχέση είμαστε σύντροφοι, για τους γονείς μας είμαστε παιδιά ενώ για τα παιδιά μας γονείς κ.ο.κ.
Η συστημική προσέγγιση, λοιπόν, εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε μέσα στα συστήματα αυτά, στον τρόπο δηλαδή που επικοινωνούμε με τους άλλους. Η οικογένεια στην οποία μεγαλώνει ο καθένας από εμάς έχει έναν τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των μελών της που αποτελεί ένα κράμα δύο ανθρώπων που συνενώθηκαν (των συζύγων) και οι οποίοι είχαν μεγαλώσει σε δύο διαφορετικές οικογένειες μεταφέροντας στη δική τους ο καθένας τον δικό του τρόπο επικοινωνίας. Στη συστημική πρακτική λοιπόν, εστιάζουμε στα μοτίβα των αλληλεπιδράσεων που έχουν εγκαθιδρυθεί. Κατά αυτόν τρόπο, το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο ίδιο το άτομο αλλά στον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρά και σχετίζεται με τους άλλους.